Nie umiem siebie odnaleźć w tym świecie
apetyt na życie mi spadł
Samotność się bawi dziś na bankiecie
w depresję wpadł cały świat
Nie umiem siebie przekonać do siebie
mam uraz do luster dni
Chmury absurdum tkwią na mym niebie
a słońce wciąż ze mnie drwi
Nauczyć mnie musisz szczęścia – kochany
nakarmić swoim
nastrojem różowym
Osłodzić codzienność gorzko-banalną
lukrem bajkowym
zachwytem
bezwarunkowym
Nie umiem siebie przekonać do siebie
nie znam zasad tej gry
Czy powiesz kochany czemu w mym świecie
słońce zasnęło i śpi
Nauczyć mnie musisz szczęścia – kochany
nakarmić swoim
nastrojem różowym
Osłodzić codzienność gorzko-banalną
lukrem bajkowym
zachwytem
bezwarunkowym
Tą moją codzienność gorzko-banalną
wiecznie świątecznym
sztafażem przystroić
