To nieważne nieistotne
Przestało się liczyć
Już nie istniejemy
Choć został cień goryczy
To była abstrakcja
Gruszki na wierzbie
I nie wiem dlaczego
Tak ciągle za tym tęsknię
Przestało się liczyć
Już nie istniejemy
Choć został cień goryczy
To była abstrakcja
Gruszki na wierzbie
I nie wiem dlaczego
Tak ciągle za tym tęsknię
Bo było nam tak dobrze
Jak byśmy byli w raju
Pamiętam twoje usta
W tym wybujałym maju
Bo gdy byliśmy razem
To było nam tak słodko
Pamiętam twoje ciało
Tą rozpaloną wiosną
To nieważne nieistotne
To już tylko przeszłość
Zniknęłaś z mych myśli
Serce pyta czy na pewno
Pocałunków i czułości
Więcej już nie będzie
Nie chcę ich pamiętać
A wciąż za nimi tęsknię
Bo było nam tak dobrze
Jak byśmy byli w raju
Pamiętam twoje usta
W tym wybujałym maju
Bo gdy byliśmy razem
To było nam tak słodko
Pamiętam twoje ciało
Tą rozpaloną wiosną
Bo było nam tak dobrze
Jak nigdy wcześniej później
We włosach miałaś słońce
I z kwiatów miodu uśmiech
Bo gdy byliśmy razem
To pachniał świat miłością
Gwiazdami w twoich oczach
I bzów lilosłodkością
